Vrijdag 02-01-2009

Nou dat was lekker ! Overal sneeuw. Nu wist ik dat eigenlijk wel want vannacht naar buiten geweest om medicijnen tegen een giga hoofdpijn te halen. Was al een paar dagen bezig maar dacht: "even wachten met innemen". Ach soms moet je dan niet eigenwijs doen en gewoon wat nemen. Vandaag Daniel aan de lijn gehad. Alles goed. Nog een rondje om het meertje bij ons chalet - wombatje gezien en toen weer op reis. Op weg naar Devonport eerst sneeuw van de voorruit gehaald. Prachtige vergezichten vanaf de snelweg - op de snelweg. Wilmot was vooral heel mooi. Heet ook niet voor niets valley of views. De brievenbussen waren ook wat foto's waard. Ideetje voor thuis ? We waren snel en kwamen als 1e in ons Comfort Choice hotel aan. Receptioniste was heel vriendelijk en we mochten toch al op onze kamer. Er was ook een laundry dus eerst maar even een was erin gedaan. In de tussentijd zijn wij naar het strand gegaan. Ik hoor jullie nu denken "het strand, maar het sneeuwde toch"? Ja, maar onderweg begon de zon te schijnen en werd het steeds warmer. De bergen uit he! Na de was maar weer eens een wandeling gemaakt. nu langs het water naar het centrum van de stad. Nu heeft Helmuth nieuwe sandalen gekocht. Wat een verspilling ! Toen kwamen we de bibliotheek tegen waar we eindelijk weer eens konden internetten. Helaas geen internetaansluiting in ons hotel, vandaar. Hier een berichtje en wat foto's kunnen sturen, na een eeuwigheid en veel hulp. Gelukkig was Woolworth nog open toen wij de bieb werden uitgegooid.Broodjes, worst, limonade en 2 gegrilde kippen gekocht. In het hotel gegeten en 1 kip weggezet om af te koelen. Weer gaan wandelen, de andere kant nu naar Bluff Beach. Hier waren vissers waar we mee in gesprek kwamen. Natuurlijk ook "oude" Nederlanders maar als kind in Tasmanie terechtgekomen. 1 had zelfs nog 10 jaar gediend in Nederland. Daarom kreeg hij nu een heel leuk pensioen bovenop zijn oudedagsvoorziening van Australie. Hij kon er in ieder geval goed van komen. Ook hebben we de vuurtoren bekeken. Bij terugkomst in het hotel was er paniek. We zagen nl. een wande;ende kip!De mieren hadden de kip nl. gevonden. Snel in een zak gedaan en buiten in de bak gedaan. Ondanks dat we geen internet hadden kon Helmuth wel de foto's op een floppy zetten. Die kunnen we dus niet kwijtraken. We zijn voor ons doen laat gaan slapen. Mijn laatste gedachte was iets wat de Tasmaniers mij vertelden: dit is de slechtse zomer in 18 jaar. Nou dat weten we dus ook weer. Maar ik weet zeker dat het alleen maar beter kan worden.