Beijing - Zomerpaleis, dinsdag 5 juli 2011

Wauw, heerlijk geslapen. Nu ja, we gingen dan ook pas om 01.00 uur naar bed. Nog net op tijd voor het ontbijt want de lichten gingen al uit. Werner en Ria waren lekker vroeg. Dit hield dan ook wel in dat er ook niet veel meer was. Hoe dat kwam ? Er is een groep aanwezig die vaak en veel eet. Tegen de tijd dat Werner een eitje wilde halen waren ze al weer op. Tsja, daar hadden wij dan weer geen last van. Na het ontbijt naar de metro want we hadden bedacht maar naar het zomerpaleis te gaan. Om de "open gevangenis" die de Verboden Stad was te kunnen ontvluchten, bouwden de keizers van de Qing-dynastie een Zomerpaleis ten noorden van Peking. Het ligt in een fraai park aan het Kunningmeer. Langs dat meer loopt een ruim 700 m lange overdekte galerij die is versierd met talloze schilderingen. Tijdens de Culturele Revolutie werden veel van deze schilderijen met witte verf besmeurd. De galerij loopt naar een marmeren boot, waar de keizerin haar thee dronk.

Voor 2 yuan p/p een ticket gekocht (’t is toch geen geld 0,16 cent). Na een kleine 40 minuten –incl. 1 overstap- aankomst op het station waar we moesten zijn. Lopend naar het paleis en voor 60 yuan p/p (7,50) waren we klaar om alles te gaan bekijken want hier zaten zelfs nog 5 entrees bij voor bezichtigingen binnen het complex. Binnen 1 GPS-gids gekocht en op pad. Al snel werden wij aangehouden door personen die ons wel wilde gidsen. Ja, jammer dan, we hebben zelf al iets incl. map. Nou, we hebben wat gelopen. GROOT ! Maar wel prachtig. Als eerste kwamen we een mooie brug tegen over een meer. Rondom het meer had de toenmalige keizer een straat laten bouwen met winkels. Zo was het net of hij ook op straat leefde. Ja hoor, nadat we alles bekeken hadden is het duidelijk dat het allesbehalve normaal was. Heel veel heuvels, prachtige waterpartijen, tempels, huizen, paleizen, zelfs een marmeren boot ontbrak niet. Wij hebben wel 100 treden moeten lopen naar de Budha tempel. Het verhaal gaat dat als je al die 100 treden bent opgegaan je minstens 100 jaar wordt. Wij wachten af. In het midden van het Kunming Meer ligt het Draken Koning Eiland. Wij zijn daar niet heengegaan omdat we nog lang niet klaar waren met het bekijken van de rest. De moeite waard. Wat niet de moeite waard was: een bezoek aan de toiletten daar. Werner kwam groen en geel terug. Beetje vies en wat een geur !
Natuurlijk hadden we een andere uitgang dus we moesten ons weer een beetje oriënteren. Gelukkig wist gids Helmuth de weg wel. En wat doe je dan als je McDonald tegenkom ? Juist. Mocht ook wel want het was al 16.00 uur en we hadden alleen ontbeten. En toen de metro. Het eerste stuk ging voorspoedig. Jammer dat we te laat uitgestapt zijn. Weer een ticket gekocht en terug. We hadden weer een andere uitgang als waar we vanmorgen waren ingestapt maar wonder boven wonder kwam dit nu wel heel erg goed uit want dit was dichter bij het hotel. Na wat geld te hebben gepint –ja het gaat weer snel- en wat boodschappen ingeslagen te hebben snel de douche opgezocht. We hebben nu net weer van het dinerbuffet gesnoept en gaan straks een paar partijtjes skipboën. Het was weer een mooie dag.
Vandaag hebben we trouwens voor het eerst een beetje regen gehad. Nou, echt een beetje, maar het leek wel of ze gek werden. De regenjassen en paraplu’s werden tevoorschijn gehaald om zichzelf te beschermen. Het duurde misschien 5 minuten en heel licht. Van ons had het iets langer mogen duren. Wij waren natter van het zweet dan van de regen !
Ps: een tip voor sommigen van jullie (Oostenrijkgangers). Hier mag geknoeid en gesmakt worden met het eten. Niemand die er raar van opkijkt.