Maandag, 09-02-2009

Wat een prachtig weer toen we uit het raam keken. Omdat we ook de sleutels van de auto kwijt waren besloten we om nog een nachtje bij te boeken. De autosleutels hebben we uiteindelijk teruggevonden. Gelukkig maar wat een consternatie. We besloten om een eind te gaan lopen. op naar de zandduinen. Dat hebben we geweten. Inderdaad heel veel duin. We zijn elkaar kwijtgeraakt (zoals op de foto's te zien is) maar we hebbe elkaar weer gevonden. Later werd ik zelfs nog een keer gered door een persoon van de rescuebrigade. Het strand leek wel een spookstrand. Zo stil, op de blue bottles na. Dit zijn kwallen die je kunnen verlammen. Dit doen ze door hun blauwe tentakel om je heen te draaien en waar dan vergif door komt. Aardige beestjes maar dit betekende wel dat ik voor geen goud de zee meer inging. Zoals gezegd een eind gelopen en de zon maar branden. op een gegeven moment zijn we dus toch maar teruggegaan. In het winkelcentrum (5 winkels) boodschappen gedaan. Een brood, broodjes en 6 ons gehakt. Op de camping aangekomen, na toch weer een lange wandeling, zijn we gaan zwemmen. Nee, niet in de zee maar in het zwembad. En ja hoor, alweer een prive zwembad. Wat doen al die mensen toch ?? De zon had zijn werk gedaan en we waren een beetje rozig (oke, rood dan). Ik durfde niet meer in de zon te gaan en ben lekker even gaan liggen op bed. Dat eventjes werd 3 1/2 uur. Zou ik het dan nodig gehad hebben? Toen ik wakker werd had Helmuth hamburgers gemaakt en stond de tafel gedekt. Heerlijk gegeten en daarna heben we (de zon was weg) nog een avondwandeling gemaakt. Een goede afsluiting van deze dag.