Lijiang - Massage, vrijdag 15 juli 2011
Door: Ann
Blijf op de hoogte en volg Helmuth - Ann
15 Juli 2011 | China, Lijiang
Zo, daar ben ik weer. Het is hier nu 18.07 uur. We zijn vanaf vanmorgen 09.45 uur onderweg geweest. We hebben ons allemaal laten masseren door de blinden hier. Het schijnt de beste massage te zijn die er is en ik moet zeggen, zowel Ria, Werner en Helmuth zijn van de rugpijn af. Het is bekend dat de tastzin bij blinden veel beter ontwikkeld is als bij zienden. Nou dat klopt wel. Bij mij concentreerde hij zich volledig op mijn nek, schouders en schouderbladen. We hebben allemaal een volledige bodymassage gehad. Dit was voor 1 uur. Ria en ik hebben nog een uurtje voetmassage erbij genomen. De jongens zouden in de tussentijd wat gaan wandelen. Nadat mijn masseur zich over mijn voeten had gebogen –natuurlijk na ze eerst grondig te hebben ontdaan van de reuk (ja, ook hun reukzin is beter ontwikkeld)- ontdekte hij al snel waar het probleem zat. Linkervoet – enkeltje ? Ja, klopt. Ik weet niet wat hij heeft gedaan maar ik heb er vooralsnog geen last meer van. Dit in tegenstelling tot vannacht. Ik kon er amper op lopen om naar de toilet te gaan. Jullie begrijpen: binnenkort maar weer naar de masseur. Dit gaat ook voor Ria op. Voelt zich als herboren. Zoals gezegd hadden we dus voor 1 uur bodymassage en 1 uur voetmassage geboekt. We waren dan ook zeer verrast toen we de jongens ineens zagen langslopen. 5 minuten voordat wij klaar waren met de voeten. Ze hebben ze dus 2 uur grondig onder handen genomen. Ik vreesde voor de rekening. Wat dacht je wat: 920 yuan alles bij elkaar. Dit komt neer op € 120,=. Verbazingwekkend. Als ze in Nederland niet van die achterlijke bedragen durfden te vragen zou ik daar ook wel vaker gaan. Even geluncht bij jawel daar is ‘tie weer KFC. Verder hebben we gewandeld. We zijn bij het zwartedrakenvijverpark uitgekomen. Op een gegeven moment moesten we toch wel erg nodig naar het toilet. Wij zoeken uiteindelijk bij een busstation uitgekomen. Ik de damestoilet in, 2 toiletten, dames er op, geen deuren. Nou ik kan jullie vertellen het is geen gezicht. Dat zit me daar te kreunen en steunen. Poepen, ongesteld en weet ik wat al niet meer. Ik ben weggelopen. Hier kan ik niet hoor ! Op de vraag van Ria of ze hier naar de toilt kon zei ik: "ja hoor, alles prima". Hahaha. Ria wierp ook een blik naar binnen en heeft de weg naar de uitgang van het station kotsend afgelegd. Kwam ze ook nog iemand tegen die op de straat aan het overgeven was. Ook Werner kwam groen en geel van het herentoilet terug. Van hetzelfde laken een pak. Na wat gelopen te hebben kwamen we uit op een lokale markt. Erg leuk om te zien. Er was van alles door elkaar en natuurlijk heel anders dan wij gewend zijn. Uitgebeende dierenkoppen, vissen in bassins. Ria heeft hier gelijk een paar nieuwe slippers gekocht. En een hoed en een vest. Werner heeft een nieuwe paraplu gekocht. Jawel, het weer is hier zo veranderlijk. Dan schijnt de zon, dan regent het. Dan is het warm dan wordt het weer koud. Er is echt geen peil op te trekken. Maar buiten dat vinden we het hier tot nu toe wel heel erg gezellig, leuk, karakteristiek. Gewoon, lekker Chinees, Tibetaans. Om 18.00 dus weer in het hotel. Om 19.00 uur gaan dineren. Brrr, het zag er niet uit. Volgens Helmuth was het vlees ook niet goed. In ieder geval niet goed doorgebakken. De rijst was oké. Bij de supermarkt koekjes gekocht. 1 ding is zeker, Chinezen of wat het ook zijn is een vies volkje. Naar de toilet met de deuren open, ze gooien alles op de grond. Of dit nu in een restaurant is of gewoon op straat, ze zitten met hun vinger via de neus in de hersenen en dan heb ik het nog niet over het gerochel. En het maakt niet uit of het mannelijk of vrouwelijk is. We zullen wel afvallen hier…..