Lijiang, woensdag 13 juli 2011
Door: Ann
Blijf op de hoogte en volg Helmuth - Ann
13 Juli 2011 | China, Lijiang
Vanochtend aangekomen in Chongging waar we –na het ontbijt- zijn uitgescheept. Wat een weer, het regent, Toen we de trap zagen die we omhoog moesten gaan om bij de weg te komen zonk ons de moed in de schoenen. Maar wat een geluk, er waren dragers aanwezig. Het ging nog op de oude manier. 2 Stukken touw met in het midden een houten stam die ze over de schouders droegen. Arme mannen maar ja, ze zijn niet anders gewend. Natuurlijk hebben we ze een extraatje gegeven. In het busje gestapt en met onze gids eerst een stadstour gemaakt. Js, jammer maar je ziet niet zo veel nu. We weten nu wel dat Chongging op een heuvel ligt, 300 m boven de zeespiegel. Er zijn geen fietsers hier. Logisch want alles is vrij stijl. Buiten dat, wie wil er nu tussen die gekken met auto’s rijden. Het is zoals overal wat we tot nu toe gezien hebben. Het verkeer is/lijkt een chaos. Onbegrijpelijk dat we zo weinig ongelukken zien. Deze stad heeft 32 miljoen inwoners. Voot het vervoer door de stad is de bevolking hier afhankelijk van een monorail, een bus of eigen wagen/brommer. Eind september 2011 zal de metro klaar zijn. Er zal maar 1 lijn rijden. Dit omdat zoals gezegd deze stad op een heuvel/berg ligt. Verder is de stad bekend om zijn industrie: auto’s fabriceren –eigen taxi’s van het merk Suzuki- en staal.
Wij zijn eerst naar een soort museum geweest. Dit stelde de 1e opvang van immigranten voor. Het was weer een lesje in geschiedenis. De rijken onderhielden de armen. D.w.z. ze voorzagen ze van rijst en drinken. Er waren ook twee theaters. Verschillende antieke stukken ontbraken ook niet. Verder was er kunst. Bladeren van de bomen werden eerst gedroogd. Daarna 3 dagen in kokend water gelegd zodat de kleur eruit zou trekken. Vervolgens werd op de achterkant een tekening geschilderd. Prachtig. Waar Chongging ook bekend om is is de thee die hier vandaan komt. Hoe wij dit weten ? We zijn naar een traditioneel theehuis geweest waar wij uitleg hebben gekregen over de theeceremonie. Lekker. Alleen de olijven die waren gedrenkt in honing en suiker waren niet zo lekker (volgens Werner).
Daarna was het al weer tijd om naar het vliegveld te gaan voor onze vlucht naar Lijiang. Deze vertrekt om 15.00 uur. Wat was dat nou, vertraging. Het werd dus 16.20 uur. Gelukkig ging deze vlucht wel op tijd weg. We hebben ons trouwens best wel vermaakt met een Chinees jochie. We waren bezig met Ben en Tommy (laptop) en hij was niet meer bij ons weg te slaan. Het was maar een kort vluchtje want om 17.50 uur waren wij al weer geland. Ook hier in Lijiang regen. Lily Li stond ons al op te wachten en bracht ons naar ons busje. Wat zag dat ding eruit (het busje) ? Later begrepen we waarom. Er werd een nieuwe weg aangelegd naar het vliegveld en Helmuth en ik hadden een dé-ja-vu. We dachten dat we weer op Kho Phangang waren. Gaten, plassen en heel veel modder. We zaten 23 km van het vliegveld af maar hebben er een uurtje over gedaan.
Natuurlijk vertelde Lily ons onderweg het e.e.a. over Lijiang: zoals dat het een prachtige stad is, althans het oude gedeelte. De lucht is zuiver en voelbaar ijl (de stad ligt al op een hoogte van 2400 meter), de omringende bergen indrukwekkend. In het oude gedeelte zijn sfeervolle houten huizen, gezellige straatjes met hier en daar een snelstromende beek. Aardige winkels en hier en daar zelfs een terras. Nou ze heeft niets teveel gezegt. Het hotel en de omgeving maakte alles meer dan goed. Wat is het hier gezellig en authentiek Chinees. Dit zochten we nou in China. ’s-Avonds heerlijk gegeten in een restaurant tegenover ons hotel. Morgen gaan we de boel eens grondig verkennen.
Wij zijn eerst naar een soort museum geweest. Dit stelde de 1e opvang van immigranten voor. Het was weer een lesje in geschiedenis. De rijken onderhielden de armen. D.w.z. ze voorzagen ze van rijst en drinken. Er waren ook twee theaters. Verschillende antieke stukken ontbraken ook niet. Verder was er kunst. Bladeren van de bomen werden eerst gedroogd. Daarna 3 dagen in kokend water gelegd zodat de kleur eruit zou trekken. Vervolgens werd op de achterkant een tekening geschilderd. Prachtig. Waar Chongging ook bekend om is is de thee die hier vandaan komt. Hoe wij dit weten ? We zijn naar een traditioneel theehuis geweest waar wij uitleg hebben gekregen over de theeceremonie. Lekker. Alleen de olijven die waren gedrenkt in honing en suiker waren niet zo lekker (volgens Werner).
Daarna was het al weer tijd om naar het vliegveld te gaan voor onze vlucht naar Lijiang. Deze vertrekt om 15.00 uur. Wat was dat nou, vertraging. Het werd dus 16.20 uur. Gelukkig ging deze vlucht wel op tijd weg. We hebben ons trouwens best wel vermaakt met een Chinees jochie. We waren bezig met Ben en Tommy (laptop) en hij was niet meer bij ons weg te slaan. Het was maar een kort vluchtje want om 17.50 uur waren wij al weer geland. Ook hier in Lijiang regen. Lily Li stond ons al op te wachten en bracht ons naar ons busje. Wat zag dat ding eruit (het busje) ? Later begrepen we waarom. Er werd een nieuwe weg aangelegd naar het vliegveld en Helmuth en ik hadden een dé-ja-vu. We dachten dat we weer op Kho Phangang waren. Gaten, plassen en heel veel modder. We zaten 23 km van het vliegveld af maar hebben er een uurtje over gedaan.
Natuurlijk vertelde Lily ons onderweg het e.e.a. over Lijiang: zoals dat het een prachtige stad is, althans het oude gedeelte. De lucht is zuiver en voelbaar ijl (de stad ligt al op een hoogte van 2400 meter), de omringende bergen indrukwekkend. In het oude gedeelte zijn sfeervolle houten huizen, gezellige straatjes met hier en daar een snelstromende beek. Aardige winkels en hier en daar zelfs een terras. Nou ze heeft niets teveel gezegt. Het hotel en de omgeving maakte alles meer dan goed. Wat is het hier gezellig en authentiek Chinees. Dit zochten we nou in China. ’s-Avonds heerlijk gegeten in een restaurant tegenover ons hotel. Morgen gaan we de boel eens grondig verkennen.
-
14 Juli 2011 - 14:11
Elly:
Zo, alle dagen weer ingehaald. Ik ben weer helemaal bij.
Hebben jullie al vogelnestjes gegeten ? Dat is toch een traditioneel gerecht in China ? -
14 Juli 2011 - 14:58
Mientje:
en nou wou ik zo graag zien hoe jullie op de stok de stijle trap opgedragen werden. Is dat gecensureerd? Of komt die foto nog?
Lijkt me ook wel een leuk baantje, toerist-sjouwer.
Wat een avonturen en hebben jullie de helft beleefd terwijl wij liggen te dromen. Maar nou gaan wij vanavond chinees eten, terwijl jullie bijtanken. Het is wel een chinees programma zeg ! Zoveel variatie en zoveel cultuur, geschiedenis en steeds maar lekker eten.
Hoeveel chineesjes kunnen nu al kaarten?
Sasse groetten -
14 Juli 2011 - 15:28
Elly:
Hé, had ik dit al niet gelezen ? -
14 Juli 2011 - 15:30
Elly:
Nou, snap er niets van. verslag van donderdag 14 juli komt binnen, en als ik het aanklik krijg ik steeds weer 13 juli. -
14 Juli 2011 - 20:21
Shirley:
Helmut & Ann , jullie kunnen ook al met de stokjes overweg .........
Het gaat voortreffelijk , niets te klagen !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
